Maandagochtend natuurlijk gelijk aangifte doen. De wachtkamer in het stadsdeelkantoor zit helemaal vol. Ik krijg oproepnummer G600, met de G van geboorte. Maar G betekent kennelijk ook iets anders: geen haast en geen prioriteit. Andere mensen die na mij binnenkomen en andere oproepnummers met andere letters hebben gaan voor. Het wordt nog erger: als ik al ruim een half uur zit komen er mensen binnen die nog geeneens hoeven te gaan zitten. Het is in dit land niet alleen makkelijker een uitkering aan te vragen dan een bedrijf te starten, maar uitkeringstrekkers krijgen ook nog eens voorrang.
Update: niet nadat ik functioneel herrie heb geschopt mag ik 'met voorrang'. Uiteindelijk ben ik na anderhalf uur (!) eindelijk klaar met de aangifte.
1 opmerking:
Tja Jan, die mensen hebben dan mischien wel snel een uitkering maar jij hebt een mooie dochter! Dat is het wachten wel waard toch?
Een reactie posten